- tebâyün
- (A.)[ ﻦیﺎﺒﺕ ]zıtlık, aykırılık.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
TEBAYÜN — İki şey arasındaki uyuşmazlık. Birbirinden ayrı ve başka olmak. İhtilâf vuku bulmak. Zıtlık … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
TEBAYÜN-İ EFKÂR — Fikirlerin aykırılığı. Düşüncelerin farklı olması … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
TEBAYÜN-İ MESALİK — Mesleklerin farklılığı … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
TEBAYÜNÂT — (Tebayün. C.) Tebayünler, iki şey arasındaki farklılıklar … Yeni Lügat Türkçe Sözlük